Diane Keaton to legenda kina i jedna z najwybitniejszych aktorek w Hollywood. Przykłady?! Grała choćby w tak głośnych produkcjach jak ANNIE HALL, MANHATTAN, OJCIEC CHRZESTNY 1-3, WNĘTRZA, MAŁA DOBOSZKA, PANI SOFFEL, CZERWONI, BABY BOOM, ZMOWA PIERWSZYCH ŻON, POKÓJ MARVINA, LEPIEJ POŹNO NIŻ PÓŹNIEJ.
Lista jej ciekawych filmów i dobrych kreacji jest jeszcze dłuższa. Jednak już po tych tutułach nawet laik czytający mojego posta zoreintuje się, że mamy tu do czynienia z produckjąz udziałem prawdziwego kobiecego tytana kina. Niestety w ostatnich latach w karierze Diane Keaton coraz częściej zdarzają się wpadki i pomyłki takie jak PLAN B, MAMISYNEK czy A WŁAŚNIE, ŻE TAK!.
Nie jest to bynajmniej dowód na zmierzch sił witalnych aktorki, ale znak ,że współczesne Hollywood nie bardzo wie jak wykorzystać atuty swych legend.

NIESZCZĘŚCIA CHODZĄ PARAMI to komedia obyczajowe z Diane Keaton w której powtarza ona w zasadzie role ze swcy hsłabych filmów z MAMISYNKIEM i A WŁAŚNIE, ŻE TAK NA CZELE.
Reżyserem tego obrazu jest Vince Di Megilo, który napisał scenariusz do POZNAJ MOICH RODZICÓW. Tamta komedia też- mimo znamienitej obsady- nie była arcydziełem, ale przynajmniej miała kilka zabawnych scen i jak zawsze Roberta De Niro w dobrej formie.

Niestety dzieło Vince Di Megilo to komedia obyczajowa ostentacyjnie nieśmieszna, nieporadnie sklecona z wielu gatunkowych klisz, a co gorsza chwilami wręcz idiotyczna i niezbyt wiarygodna.
Bohaterem tego obrazu jest facet koło 30-ki, którego szef wyrzuca właśnie z pracy, żona rozpaczliwe chce zajść w ciąże, a do tego wszytskiego na główę zwala mu się kuzyn z kosmosu oraz ekscentryczna rodzicielka ze skłonnością do mitomanii. W latach 70-ych czy 80-ych tego typu ograne historie Hollywood zamieniało w zaskakująco żywiołowe i inteligentne komedie.
Później było już tym róznie.

Niestety, NIESZCZĘŚCIA CHODZĄ PARAMI to chyba jedna z najgorszych rozpraw o rodzinnych kłopotach w wydaniu humorystycznym jakie powstały w Hollywood. Od początku do końca nic tu się nie klei, a losy bohaterów nie za wiele obchodzą widza.
Reżyser zupełnie nie potrafi wykorzystać absurdalności całej sytuacji i serwuje nam do bólu ograne gagi, które dodatkowo pali i podaje w bardzo pokracznej formie.
Dialogi bywają tu denne, a obyczajowe diagnozy stawiane są tu bez przekonania. W rezultacie otrzymujemy cią nużących, ogranych i źle podanych dowcipów z których nikt się nie śmieje.

Co gorsza obsada spisała się w tym obrazie koszmarnie co juz zupełnie zabija komizm w tej produkcji. Liv Tyler jeszcze nigdy nie była tak bezpłciowa i koszmarna przed kamerą. DAx Shephard nawet nie stara sie tu grać. Diane Keaton nie dość ,że uproczywia powtarza doskonale znane widzowi jej aktorskei pozy to jeszcze szarżuje tak, że czyni swoją postać żywcem wyjętą z komiksu. Jako tako w tym bałaganie wypada Mike White, ale ma on stanowczo za mało ekranowego czasu.

Kiepski reżyser, słabiutki scenariusz plus źle spisująca się obsada to recepta na filmową katastrofę z jaką tu mamy do czynienia.

Mimo gwiazdorskeij obsady producenci nie wpuścili tego obrazu do kin i pozwolili mu spocząć na dolnych półkach sklepów z płytami DVD oraz dogorywać w różnej maści stacjach kablowych. Omijać to "coś" szerokim łukiem.